Because my father asked about it
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
12 Juni 2012 | Nederland, Utrecht
12-06-2012: Vleuten
Mijn vader vertelde me gisteren: 'Kirsten, ik snap er niets van. Je hebt me toen zo'n site doorgestuurd, waar ik me mail moest invoeren en dan zou ik een bericht krijgen als je iets gepost hebt. Maar ik heb tot nu toe nog niets gehad.' En dan klopt. Ik heb namelijk sinds 45 dagen geleden niets meer geschreven en met een reden.
De stress van de tentamenweek is aanwezig. Morgen mijn laatste tentamen, maandag mijn laatste presentatie en dan ben ik echt klaar met journalistiek. Voor nu dan.. wie weet wat de toekomst brengt. En dan.. kan ik me echt alleen maar focussen op mijn vakantie.
Mijn verjaardag was zeer geslaagd. Ik heb veel dingen gekregen die ik echt nodig had. Iedereen dank daarvoor. Inmiddels heb ik ook officieel toestemming om mijn voet op Amerikaanse bodum te zetten (wel zo handig), is mijn hostel in Seattle geboekt en heb ik kennisgemaakt met mijn eerste reisgenoten.
Tot nu toe een zeer vrouwelijk gezelschap uit Europa. Samen met nog een Nederlandse, Duitse, Luxemburgse en iemand uit Zwitserland, waarvan ik nog steeds niet weet of het nu een hij/zij is, ga ik reizen door Canada. Volgens mijn berekeningen moeten daar zeker nog zeven mensen bij komen en zal ons reisgezelschap compleet zijn.
Nu snap ik dat sommige denken, hoe heb je in hemelsnaam contact met ze. Dat zal ik uitleggen. Trek America, de reisorganisatie, heeft een speciale site voor hun reizigers. Hier kan je het forum bezoeken en zo je metgezellen vinden. Ook is vorige week onze groep geopend. Hiervoor kan iedereen zich aanmelden, die met die reis meereist. Dat zijn er tot nu toe inclusief mezelf vijf dus.
Voor iedereen die zich afvraagt hoe het met mij gaat. Op de tentamenstress na wel prima. Ik heb ook een beetje last van de pre-vakantiestress (wist niet dat het bestond...). Ik zit constant met de 'wat als'-vragen in mijn hoofd. Wat als mijn vliegtuig vertraging heeft? Wat als ik mijn vliegtuig mis? Wat als ik Amerika niet in mag? Wat als het hostel dat ik geboekt heb, ontzettend ranzig is? Wat als de mensen op mijn reis niet leuk zijn? Wat als mijn tentbuddy snurkt? Wat als...? Wat als..?
Nu weet ik dat dit doorgaat tot dat ik het vliegtuig uitstap. De enige vraag die ik me dan ga afvragen is hoe ik bij mijn hostel moet komen.
Ach, ja.. er is geen vakantie, zonder een beetje vakantiestress. Nog maar een maandje en dan ben ik er helemaal vanaf en staat genieten op nummer 1.
XxX
Kirsten
p.s. Papa heb je nu die mail gehad?
Mijn vader vertelde me gisteren: 'Kirsten, ik snap er niets van. Je hebt me toen zo'n site doorgestuurd, waar ik me mail moest invoeren en dan zou ik een bericht krijgen als je iets gepost hebt. Maar ik heb tot nu toe nog niets gehad.' En dan klopt. Ik heb namelijk sinds 45 dagen geleden niets meer geschreven en met een reden.
De stress van de tentamenweek is aanwezig. Morgen mijn laatste tentamen, maandag mijn laatste presentatie en dan ben ik echt klaar met journalistiek. Voor nu dan.. wie weet wat de toekomst brengt. En dan.. kan ik me echt alleen maar focussen op mijn vakantie.
Mijn verjaardag was zeer geslaagd. Ik heb veel dingen gekregen die ik echt nodig had. Iedereen dank daarvoor. Inmiddels heb ik ook officieel toestemming om mijn voet op Amerikaanse bodum te zetten (wel zo handig), is mijn hostel in Seattle geboekt en heb ik kennisgemaakt met mijn eerste reisgenoten.
Tot nu toe een zeer vrouwelijk gezelschap uit Europa. Samen met nog een Nederlandse, Duitse, Luxemburgse en iemand uit Zwitserland, waarvan ik nog steeds niet weet of het nu een hij/zij is, ga ik reizen door Canada. Volgens mijn berekeningen moeten daar zeker nog zeven mensen bij komen en zal ons reisgezelschap compleet zijn.
Nu snap ik dat sommige denken, hoe heb je in hemelsnaam contact met ze. Dat zal ik uitleggen. Trek America, de reisorganisatie, heeft een speciale site voor hun reizigers. Hier kan je het forum bezoeken en zo je metgezellen vinden. Ook is vorige week onze groep geopend. Hiervoor kan iedereen zich aanmelden, die met die reis meereist. Dat zijn er tot nu toe inclusief mezelf vijf dus.
Voor iedereen die zich afvraagt hoe het met mij gaat. Op de tentamenstress na wel prima. Ik heb ook een beetje last van de pre-vakantiestress (wist niet dat het bestond...). Ik zit constant met de 'wat als'-vragen in mijn hoofd. Wat als mijn vliegtuig vertraging heeft? Wat als ik mijn vliegtuig mis? Wat als ik Amerika niet in mag? Wat als het hostel dat ik geboekt heb, ontzettend ranzig is? Wat als de mensen op mijn reis niet leuk zijn? Wat als mijn tentbuddy snurkt? Wat als...? Wat als..?
Nu weet ik dat dit doorgaat tot dat ik het vliegtuig uitstap. De enige vraag die ik me dan ga afvragen is hoe ik bij mijn hostel moet komen.
Ach, ja.. er is geen vakantie, zonder een beetje vakantiestress. Nog maar een maandje en dan ben ik er helemaal vanaf en staat genieten op nummer 1.
XxX
Kirsten
p.s. Papa heb je nu die mail gehad?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
