When are the Holidays...?

Ik heb echt nooit geweten dat het leven van een docent zo zwaar kan zijn. Ik weet dat het beter wordt over de jaren, maar op dit moment maakt ik werkweken van 50-60 uur. Zo zit ik op dit moment in de bibliotheek van mijn school om de bovenbouw studenten bij te staan bij een hele lange studiedag. De school waarop ik werk doet er vanalles aan om ervoor te zorgen dat de studenten slagen, inclusief zaterdagcursussen, en aangezien ik altijd wel een extra zakcentje kan gebruiken zit ik er dus ook bij. Als je me twee jaar geleden gezegd had dat ik dit nu aan het doenzou zijn had ik je helemaal voor gek verklaard, maar zo zie je maar er an veel veranderen in twee jaar.

Over die twee jaar gesproken, vandaag is mijn vader weer ene jaartje ouder en net als de afgelopen jaren ben ik er weer niet bij (sorry, pa). Desalniettemin, heb ik van de week nog ergens een gaatje gevonden om een supergaaf, al zeg ik het zelf, cadeau voor hem in elkaar te flansen en daarmee hoop ik dat ik je toch nog een fijn verjaardagsgevoel te geven.

Verder heb ik eigenlijk de afgelopen week niet zoveel gedaan. Ik ben vooral aan het werk en had nog het een en ander in te halen van vorige week, maar nu ziet het er toch wel naar uit dat ik langzaam een ritme begin te vinden en dat ik, ondanks dat ik nog steeds veel uren maar, wel steeds meer momenten voor mijzelf vind. Ik denk dat het een hoop scheelt dat eigenlijk al mijn lessen op dit moment wel lekker lopen. Helaas, beginnen we volgende week wel met nieuwe units en ik dan waarschijnlijk weer op nul begin, maar ach, de eerste stappen zijn gemaakt.

XxX