Van boerentrut naar surfbabe (deel 8 & 9)

L'Amelie, 12-08-2011

Na het dansen in de club werden we rond twee uur eruit gegooid omdat ze gingen sluiten. Als je maar lang genoeg binnen bleef werd je echt naar buiten geduwd. Dus om dat te voorkomen liep ik zelf maar naar buiten. Eenmaal buiten moesten we even hergroeperen om te kijken wat onze plannen waren. We besloten onze weg terug te lopen.

Toen er echter een taxi langskwam stapte er toch nog wat mensen in de taxi en zo bleven we met een groep van acht over om de weg terug te lopen. Een paar mensen uit de groep waren er al eerder geweest en besloten om net als vorig jaar, de lege kliko's om te gooien. Ik voelde me niet geroepen om daar aan mee te werken en liep samen met nog iemand anders de hele weg door te zingen. Doordat ik zoveel mogelijk bekende liedjes zong, hoorde je af toe van achter uit de groep opeens iemand meezingen. Daarbij wist ik ook heel vaak de tekst niet wat er weer voor zorgde dat we lachend verder liepen.

Na een wandeling van ruim een half uur - misschien wel drie kwartier of langer, maar voor mij voelde het als een half uur - kwamen we aan in L'Amelie. We liepen meteen door naar het strand, waar de eerste meteen al in slaap viel - we kwamen er later achter dat hij er niets meer van weet - terwijl wij nog doorzongen tot een uur of vijf. Toen besloten we terug te gaan naar het kamp, waar ook nog mensen wakker waren en daar bleef ik hangen tot zes uur. Een uur later zou de zon opkomen en ik wilde graag een keertje de zon zien opkomen, ondanks dat je er niets van ziet, want de zon komt op vanaf de kant van het land en niet vanaf zee, besloot ik buiten te blijven liggen. Ik keek naar de sterren, knipperden met mijn ogen en opeens was de lucht lichtblauw. Ik was dus buiten in slaap gevallen, had het een beetje koud en had de zonsopgang gedeeltelijk gemist. Maar dat maakte voor mij niets uit. Ik wilde eigenlijk naar mijn tent gaan, maar toen ik de rits open deed en besefte dat het in mijn tent warm en benauwd was, nam ik een deken mee naar buiten om in de hangmat te gaan chillen. In slaap vallen deed ik dus niet meer.

Rond zeven uur werden er wat mensen actief op het kamp - ze liepen naar het toilet en weer terug. En om half acht was ik het zo zat dat ik zelf maar wat ging doen. Ik haalde mijn iPod en ging vervolgens in drie kwartier een choreootje maken. Ik had gehoopt dat er nu wel meer actie zou zijn op het kamp, maar dat was er nog niet en ging dus weer verder met het maken van mijn choreo. Ik deed dat iets buiten het kamp, omdat daar de grond wat steviger was en dus makkelijker om te dansen. Na ongeveer een uur was ik er echt klaar mee en waren de stafmensen alweer bezig met het bereiden van het ontbijt. Iets waar ik best wel lang op gewacht had, want ik had behoorlijk veel trek sinds we uit de club gezet werden.

Na het ontbijt gingen we nog meer chillen in de fatboys en 's middags gingen er wat mensen surfen. Ik ben heerlijk met ze meegegaan om uit te waaien op het strand en foto's te maken van iedereen die dat wilde.

's Avonds werd ik dan echt een keertje moe en besloot om half 1 te gaan slapen en niet mee te gaan met de mensen die in de ochtend gingen surfen.

XxX

L'Amelie, 13-08-2011

De laatste dag is dan echt aangekomen. In no time pakte ik mijn spullen in en na het ontbijt hoefde ik alleen nog maar mijn tentje schoon te maken. Vervolgens moesten wij de hele dag nog wachten op de bus, die pas 's avonds om acht uur zou vertrekken. Met een paar andere besloten we naar Soulac te fietsen. Zij waren echter nog niet klaar met inpakken en dus ging ik alleen in op de fiets met het idee ze in Soulac wel tegen te komen.

Ik fietste langs de andere campings naar Soulac en in plaats van naar het centrum besloot ik iets meer van Soulac te zien. Ik fietste door een plaatsje waarvan ik dacht dat het maar een straat had, maar het bleek toch wel groter te zijn en je kan er makkelijk in verdwalen. Ik fietste langs de grote huizen, met zwembad, en werd spontaan jaloers op iedereen die daar woonde. Na door de rijke buurt van Soulac gefietst te hebben, werd het tijd me naar het centrum te begeven. Ik kocht een Nederlandse krant (AD), zodat ik thuis ook weer mee kon praten met het nieuws en liep rustig door de grote winkelstraat. Ik kwam echter niemand tegen van het kamp en bestelde daarom in mijn eentje een crepe fraise (pannenkoek met aardbeien). Tijdens het eten las ik mijn krantje en liep vervolgens weer terug door de grote winkelstraat. Weer kwam ik niemand tegen en na het kopen van een broek, aansteker voor mijn moeder en te wandelen over de markt besloot ik weer terug te gaan naar de camping.

Op de camping hebben we nog lang zitten kletsen met de nieuwe mensen en na het eten van een pizza werd het echt tijd om te gaan. Ik nam afscheid van de mensen die nog wel bleven plakken in L'Amelie en stapte met een goed gevoel de bus in. Aan de ene kant had ik nog zoveel willen leren over het surfen. Aan de andere kant was ik moe en verbrand en wilde ik niets liever dan terug naar Nederland waar het, zoals ze het hier zouden zeggen, kutweer was.

We zwaaiden iedereen die achterbleef uit en begonnen aan onze lange terugreis, waar we tot laat spelletjes speelde en ik de hele tijd in wakker bleef.

XxX