Gotta Catch Them All

Nog maar iets meer dan een dagje te gaan en dan vlieg ik door naar de stad die ik de komende maanden mijn thuis ga noemen en ik moet zeggen: Ik heb er zin 'an! Voor zover ik het gehoord heb is het in Perth nog warmen, nog zonniger en nog gezelliger. Maar het meest belangrijkste van alles, vooral minder benauwd. De luchtvochtigheid is hier inmiddels gestegen naar het gemiddelde niveau in Nederlandse zomers en net als vroeger in de tent, zijn ook hier mijn kleren en handdoeken niet meer echt droog te krijgen.

Gisteren ben ik ondanks de weeromstandigheden nog gewoon gaan wandelen. Redelijk in de buurt van het hostel liggen de Botanische Tuinen, met daarin meerdere parken, zoals een Bird Park, Butterfly Park en musea. Onderweg werd ik weer flink nagekeken en nagetoetert, maar gelukkig blijft het over het algemeen daarbij. Eenmaal bij het park aangekomen, hoorde ik bladeren bewegen en zag ik tot mijn grote schrik een enorme leguaan! Ik wilde meteen mijn camera pakken, maar tegen de tijd dat die goed in mijn handen zat, was het beest van meer dan een meter al onder de stoeptegels gekropen - een gemiste kans dus.

De botanische tuinen waren verder echt volledig uitgestorven. Het aantal mensen dat actief aan de wandel was, was op een hand te tellen en zelfs de speeltuin had een eigenaardige uitstraling door het gemis aan kinderen. Na meerdere keren verdwaald te zijn in het enorme park, had ik eindelijk de uitgang gevonden. Dit was wel echt aan de andere kant van het park, wat gek genoeg dichterbij mijn hostel bleek te zijn dan ik had gedacht.

Eenmaal 'thuis' beleef ik altijd het hoogtepunt van tot nu toe bijna elke dag. De heerlijke douche om al het zweet van mijn lichaam af te spoelen en me toch weer een soort van herboren en schoon te laten voelen. Dit gevoel houdt meestal slechts een half uurtje aan, maar toch, dat half uurtje maakt mijn dag meestal weer goed.

Wat mijn dag ook goed maakte, was het avondeten. Samen met twee kamergenoten zijn we naar Chinatown gegaan om daar op de markt (ja, mam je leest het goed, ik heb op de markt gegeten) te eten. Het werkt heel simpel. Je gaat zitten wijst op de kaart iets aan wat je lekker lijkt en het wordt voor je gebakken waar je met je neus bijstaat. Veel misgaan kan er dus niet. Mijn beide kamergenoten hadden een soepje besteld (de een vissoep, de ander groentesoep) en ik kon het niet laten om bambi-vlees te eten. Voor deze - in Nederland toch wel luxe - maaltijd heb ik vijf euro betaald en geloof me, het eten was echt super!

Vandaag heb ik eerlijk gezegd nog geen reet uitgevoerd. Ik merk aan me dat ik ontzettend uitkijk naar een nieuwe omgeving, 6 dagen KL is toch wel een beetje 3 dagen te lang.

XxX

P.s. Als iemand zich afvraagt waarom de titel "Gotta Catch Them All" is, toen ik vanochtend voor de zoveelste keer wakker werd had ik de tune van Pokémon in mijn hoofd. Wat het Aziatische leven al dan niet met je doet.