The Best of My Love

Wanneer je denkt dat het dieptepunt al bereikt heb, kom je er altijd achter dat het nog dieper kan, maar ook dat er een weg uit is. Dat is mijn week in een zin samengevat.

Persoonlijk ging ik door een heel diep dal, met heel veel ongemakkelijkheden, maar nu het weekend voor de deur staat moet ik zeggen dat de donderwolken weer langzaam plaats hebben gemaakt voor wat zonnestralen. Nu ik nog maar een week te gaan heb in dit sememster (waar is de tijd gebleven!!) neemt de stapel aan essays en andere opdrachten langzaam af.

Met nog maar een week te gaan betekent het ook dat mijn stage officieel begonnen is. Ik was afgelopen woensdag voor het eerst te gast op Guildford Grammar School en dat was... bijzonder. De middelbare school afdeling is nu nog alleen van de mannen, maar daar komt volgend jaar verandering in en daarvoor moet het een en ander nog voor worden geregeld. De schoolleiding wil het doen overkomen dat niet alle dingen die dit jaar geregeld worden, worden geregeld omdat er volgend jaar ook vrouwen welkom zijn en dus wordt er met spoed een paardrijprogramma geregeld worden.

Als buitenlander kijk ik hier wel stiekem een beetje jaloers naar. Wat was mijn middelbareschooltijd toch anders geweest zijn als ik naast mijn saaie examenvakken ook mee had kunnen doen aan paardrij, roei, voetbal, hockey, turn of andere sport competities, die gewoon door de school geregeld werden. Je kan niet alles hebben. In tegenstelling tot deze leerlingen heb ik wel kennis over 6 verschillende talen. Verschil moet er zijn zeg maar.

De afgelopen weken heb ik me vaak afgevraagd wel schoolsysteem er nu beter is en na mijn eerste observatie dag ben ik er nog steeds niet helemaal uit. We gaan kijken of ik de volgende keer er beter uitkom.

XxX