Roadtripping with My Two Favourite Allies
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
11 April 2015 | Australië, Perth
Dinsdagochtend de wekker gaat. Het is 5.20 in de ochtend en buiten regent het stront van de dijken. Geen beter moment om Perth te ontvluchten en te kijken of het 400km zuidelijker beter weer is.
Onderweg naar Albany zijn we een paar keer gestopt, van bestuurder gewisseld en hebben we twee nationale parken bezocht. De eerste bestond eigenlijk uit een hele hoge berg. Deze hebben we een beetje beklommen zodat we iets meer van de rest van het park, maar in verband met de conditie van de andere en de tijd konden we niet helemaal naar boven.
Bij het tweede nationale park zijn we wel helemaal naar boven gegaan. Tot op 20 meter van de top bestond het eigenlijk uit een bospad. De laatste 20 meter bestond uit rots klimmen en een zeer winderig laddertje op. Ik ben normaal niet iemand die last heeft van hoogtevrees maar op dat laddertje kon voor mijn gevoel alles misgaan. Het spreekwoord zeven kleuren stront schijten werd gelukkig geen waarheid, maar erg ver zat ik er niet vandaan.
Na een lange dag rijden viel ikzelf om 20.00 uur 's avonds als een blok in slaap. Om vervolgens de volgende dag weer vroeg op te staan om naar het volgende nationale park te gaan. Torndirrup National Park staat vooral bekend om zijn tamme kangoeroes en de oude walvis visplaats. Na eerst uitgebreid met de kangoeroes hebben geknuffeld, bezochten we de walvis visplaats. Hier werd aan de hand van zeer kleurrijke foto's verteld hoe de walvissen gevangen, ontveld, gedood en gemalen werden. Tot zover dierenliefde.
Aangezien er nog meer te doen was in het park maakten we een stop op de Stony Hills. Deze rotsachtige heuvels geven een volledige uitkijk over het nationale park en Albany. Ook hier moest er weer een stukje geklommen worden, maar omdat het minder winderig was, voelde ik me niet zo'n bangepoepert als de dag ervoor. Daarna zijn we nog naar de blow holes gegaan. Met veel geluk wordt het zeewater via de blow hole naar boven geduwd en heb je dus een geiser effect. Wij waren minder gelukkig, maar dat maakte onze dag niet minder.
De laatste dag zijn we doorgereden naar Denmark (50km ten westen van Albany). Onderweg zijn we gestopt bij - je raadt het nooit - jep een nationaal park! Hierin kon je voor $15,- door boomtoppen lopen, maar voor $50,- kon je er ook in klimmen. Drie keer raden waarvoor ik gekozen heb ;-) (sorry, mam, maar het was maar 40m hoog). Na een kwartiertje klimmen, kon ik door de boomtoppen heen kijken en zo nog meer bomen zien. Dit is overigens de enige plek in Australië waar je dit kan doen en ik vond het meer dan waard!
Beetje jammer was, dat de anderen blijkbaar een half uur op mij aan het wachten waren dus het welkomscomité was niet op z'n beste humeur, maar ik had het in ieder geval prima naar mijn zin in de boomtoppen.
De rest van het weekend moet er even flink gestudeerd worden. De komende week is de week van de midterms, dus nu maar even flink aan de bak!
XxX
Onderweg naar Albany zijn we een paar keer gestopt, van bestuurder gewisseld en hebben we twee nationale parken bezocht. De eerste bestond eigenlijk uit een hele hoge berg. Deze hebben we een beetje beklommen zodat we iets meer van de rest van het park, maar in verband met de conditie van de andere en de tijd konden we niet helemaal naar boven.
Bij het tweede nationale park zijn we wel helemaal naar boven gegaan. Tot op 20 meter van de top bestond het eigenlijk uit een bospad. De laatste 20 meter bestond uit rots klimmen en een zeer winderig laddertje op. Ik ben normaal niet iemand die last heeft van hoogtevrees maar op dat laddertje kon voor mijn gevoel alles misgaan. Het spreekwoord zeven kleuren stront schijten werd gelukkig geen waarheid, maar erg ver zat ik er niet vandaan.
Na een lange dag rijden viel ikzelf om 20.00 uur 's avonds als een blok in slaap. Om vervolgens de volgende dag weer vroeg op te staan om naar het volgende nationale park te gaan. Torndirrup National Park staat vooral bekend om zijn tamme kangoeroes en de oude walvis visplaats. Na eerst uitgebreid met de kangoeroes hebben geknuffeld, bezochten we de walvis visplaats. Hier werd aan de hand van zeer kleurrijke foto's verteld hoe de walvissen gevangen, ontveld, gedood en gemalen werden. Tot zover dierenliefde.
Aangezien er nog meer te doen was in het park maakten we een stop op de Stony Hills. Deze rotsachtige heuvels geven een volledige uitkijk over het nationale park en Albany. Ook hier moest er weer een stukje geklommen worden, maar omdat het minder winderig was, voelde ik me niet zo'n bangepoepert als de dag ervoor. Daarna zijn we nog naar de blow holes gegaan. Met veel geluk wordt het zeewater via de blow hole naar boven geduwd en heb je dus een geiser effect. Wij waren minder gelukkig, maar dat maakte onze dag niet minder.
De laatste dag zijn we doorgereden naar Denmark (50km ten westen van Albany). Onderweg zijn we gestopt bij - je raadt het nooit - jep een nationaal park! Hierin kon je voor $15,- door boomtoppen lopen, maar voor $50,- kon je er ook in klimmen. Drie keer raden waarvoor ik gekozen heb ;-) (sorry, mam, maar het was maar 40m hoog). Na een kwartiertje klimmen, kon ik door de boomtoppen heen kijken en zo nog meer bomen zien. Dit is overigens de enige plek in Australië waar je dit kan doen en ik vond het meer dan waard!
Beetje jammer was, dat de anderen blijkbaar een half uur op mij aan het wachten waren dus het welkomscomité was niet op z'n beste humeur, maar ik had het in ieder geval prima naar mijn zin in de boomtoppen.
De rest van het weekend moet er even flink gestudeerd worden. De komende week is de week van de midterms, dus nu maar even flink aan de bak!
XxX
-
21 April 2015 - 16:43
Oma :
Je bent en blijft een avonturierster, klimmen in bomen enzo dat is je op je lijf geschreven.
Heel hartelijk bedankt voor je kaart, tot hoever heb je deze berg beklommen of heb je er deze keer alleen maar naar gekeken?
Overigens mis ik je inderdaad in ons kikkerlandje, je kwam wel eens aanhuppen, nu kan dat alleen maar per computer, ook wel gezellig hoor, maar toch anders.
Hoever ben je nu met je studie en heb je al een baan(tje)?
Laat even weten wat je voor je verjaardag wil hebben.
Mag ik raden? Contanten zeker.
Groetjes van oma en tot de volgende keer.
PS ik zal wat beter contact houden. -
22 April 2015 - 04:49
Kirsten Bos:
Hoi Oma,
Ik heb die berg beklommen tot 750 hoogte (de top lag op 1099, dus we waren er bijna). Ik begrijp dat het even langshuppelen een beetje lastig is op dit moment en ik moet zeggen dat ik dat zelf ook wel mis. Ik heb morgen (of overmorgen) weer een sollicatiegesprek, bij een bedrijf waar ik al eerder ben geweest, dus ik hoop dat ik het nu wel red.
Wat betreft mijn verjaardscadeau, ik dacht dat ik dat al gekregen had. Mijn wensen zijn verder gewoon kaartjes voor mijn zeer saaie muur :-).
Groetjes,
Kirsten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
