A Stairway to Heaven

Na een heerlijke nachtrust van vele uren, werd ik om een schappelijke tijd van half negen wakker. Na me eerst nog even flink uitgerekt te hebben besloot ik te gaan ontbijten. Het hostel biedt een ontbijtje aan en als ware backpacker eet je dat natuurlijk gewoon op, want zoals wij studenten in Nederland zeggen: "Het is gratis!".

Tijdens en na mijn ontbijtje ben ik maar eens gaan socializen met de andere verblijvers in het hostel. Zo komen 3 van de 5 kamergenoten uit Perth en de andere twee uit Zwitserland. Eentje van hen studeert zelfs aan de UWA, dus ik heb hem even flink uitgehoord over de temperaturen daar. Eigenlijk scheelt het niet veel met hier in KL, alleen schijnt het daar minder benauwd te zijn, wat op zich wel een verademing is. KL ruikt namelijk naar de Xenos, maar als er een windje staat dan is de geur wel minder en daar heb ik veel van genoten vandaag. Ik had het super idee om naar de Batu Caves te gaan. Ik ging al wandelend naar KL Sentral (het Utrecht CS van KL). Raakte onderweg meerdere malen de weg kwijt waardoor ik voor mijn gevoel super lang langs de snelweg heb gelopen en of het nu kwam omdat ik wit was, een vrouw ben of gewoon een toerist, maar ik heb meerdere auto's (inclusief bussen en taxi's) naar me horen toeteren. Na 3 uur had ik dan eigenlijk KL Sentral gevonden en ging ik met de trein (de NS rijdt sneller) naar de grotten toe.

Bij de grotten aangekomen, moest ik eerst over een propvolle markt, waar je alle kleuren zag maar ook alle geuren rook en vaak zijn die geuren niet heel erg lekker. De rioollucht komt vaak je neusgaten invliegen. Na de mensenmassa gevolgd te hebben, kwam ik bij de lange, lange trap naar boven. Deze 216 treden worden door veel mensen op blote voeten betreden, omdat ze op heilige grond lopen. Als toerist mag je ook niet in een korte broek naar boven en dus kreeg ik voor 5 ringgits een doek omgebonden. Hoe verder je naar boven gaat, hoe meer beesten er leven en voor de aapjes hier hoef je niet naar de dierentuin. De apen gedragen zich een beetje als de duiven in Nederland. Ze zijn niet mensenschuw en houden van alles wat je weggooit. Er liggen dan ook bergen aan afval naast de trap. Eenmaal bovengekomen bleek de toeristische attractie de Cathedral Cave te zijn met meerdere plekken om te bidden. Voor mij als niet gelovige, was dit echt een tegenvaller. Ik had vol goede moed de trap geklommen en was voor meer gekomen dan alleen een grottenhal met aapjes, afval en boeddhistische bidplaatsen. Gelukkig, kon je, als je weer een twintigtal treden naar beneden ging, ook de dark cave experience doen. In deze rondleiding zie je de "echte" grotten, inclusief alle beestjes die daar leven. En er leven veel creepy crawlers, zoals cave crickets, kakkerlakken en duizendpoten, maar ook hele mooie grote spinnen - joepie! - slangen en veel vleermuizen.

Na de rondleiding ben ik via de stinkende markt weer terug gegaan naar mijn hostel. Zo eerst maar even douchen en daarna de zoektocht naar een plaatselijk dinertje te vinden.

XxX