What the Hell Am I Doing Here?

En zo was ik opeens al halverwege mijn stage! De tijd is echt voorbij gevlogen. Stiekem, kijk ik niet echt uit om terug naar de universiteit te gaan en saaie lectures en lessen te gooien, maar het is een van die dingen die je moet doen om te kunnen doen wat je wilt. Daarnaast ben ik in plaats van 10 weken ook maar 9 weken aanwezig en wordt het blok weer onderbroken door zes weken stage. Het zal ongetwijfeld zo voorbij zijn.

In de tussentijd wordt de vraag wat ga ik hierna doen steeds lastiger. Ik heb gemerkt dat als ik me minder goed voel, ik meer de neiging heb om terug te komen naar Europa. Voel ik me goed, dan neig ik meer naar hier blijven en het gevecht omtrent immigreren aan te gaan. Het blijft een lastig vraagstuk.

In de tussentijd probeer ik te genieten van alles wat ik hier doe. Ik geniet nog steeds elke dag van mijn leerlingen. Ergens wacht ik tot de dag komt dat ik het allemaal minder leuk vind. Maar zelfs de dag na de nacht van 3 uur slaap kwam ik enthousiast door, dus misschien komt de dag wel gewoon niet.

Verder ben ik afgelopen dinsdag naar het theater geweest. Als student docent krijg je gratis kaartjes voor drie theatershows en ik zou geen echte Hollander zijn als ik daar geen gebruik van zou maken. De voorstelling Endgame geschreven door Samuel Beckett is er eentje van simpelheid. Nu weet ik niet of het kwam door mijn vermoeidheid of het feit dat Engels mijn tweede taal is, maar ik vond hem vrij voorspelbaar en daardoor ook niet heel erg grappig. Gratis kaartjes, houdt natuurlijk ook in dat je de meeste slechtste plekken hebt. Een deel van het podium, waar wel degelijk het een en ander gebeurt, was voor mij niet heel erg goed zichtbaar. Ik denk dat dat ook de lol wel een beetje eraf haalde.

Ach ja.. voor de prijs die ik er voor betaald heb, mag ik niet klagen.

XxX