Diep in de Zee

De onderwaterwereld is prachtig, wordt er vaak gezegd. Maar het duurt wel even voordat je er echt van kan genieten. Op zaterdag ging de wekker om 7 uur om vervolgens een urenlange theorie aan te horen, spullen te passen, spullen huren en baantjes zwemmen in het zwembad. Pas om vieruur werd de dertig kilo aan spullen aangetrokken om dan echt naar de bodem van het 1.40 bad te gaan. Nu weet ik dat wij Nederlanders daar echt geen zuurstoffles voor nodig hebben, maar na meerdere happen zwembadwater ben je blij dat je makkelijk boven water kan komen.

Na veel handgebaren en oefeningen in het ondiepe bad gingen we naar het 3.8m diepe bad en het verschil was meteen merkbaar. Bij het dalen in het water moest er vrij snel geklaard worden om ervoor te zorgen dat de trommelvliezen niet knappen en op de bodem werden er wederom weer oefeningen gedaan. Alles ging eigenlijk wel prima, maar het waardeloze uitzicht onderwater (de bodem van het zwembad) zorgde er nu niet echt voor dat ik met veel plezier uit keek naar de volgende dag.

De volgende dag begon wederom vroeg en ik was nog amper bijgekomen van de dag ervoor. Gelukkig kon ik tijdens de autorit naar Rockingham (50km ten zuiden van Perth) me nog even opladen voor de duik. Nadat we weer onszelf bepakt en beladen hadden met onze duik spullen liepen we dan eindelijk achteruit de zee in (dat is makkelijker met vinnen aan ;-)). Het water was in het begin vrij koud, maar na enige tijd wenden dat ook wel weer. Na een paar happen zout water aan de oppervlakte werd het dan echt tijd om de onderwaterwereld te gaan bewonderen. De eerste paar keren lukte het me echter niet echt om beneden te komen. Ik moest nog 1,5kg erbij krijgen om ervoor te zorgen dat ik de andere duiken wel makkelijk op de bodem kwam.

De eerste keer op de bodem aangekomen voelde alsof ik in een zeer slechte 3D film was beland. De vissen komen echt op je af. Je hele perspectief is veranderd omdat alles dichterbij lijkt dan het werkelijk is en veel kleur is er ook niet meer te zien. Gelukkig vonden de vissen mij net zo interessant als ik hen. Op een gegeven moment voelde ik iets aan mijn haar trekken, bleken de vissen van mijn haar te eten. Ach ja.. zodra ik ook maar iets bewoog was het diner gesloten, dus tijdens het zwemmen had ik er niet veel last.

Tijdens deze twee duiken hebben we wrakken van twee boten en twee vliegtuigen bekeken en een stel onderwatertuinkabouters. Allemaal heel natuurlijk.

Gisteren was de laatste dag van de cursus. Na zondag was ik ontzettend bang dat ik nog dieper moest en voor meer diepte heb je meer controle nodig en dat is iets wat er bij mij af en toe nog miste, dus ik ging met knikkende de knieën om 5.50 mijn bed uit - jep.. echt slapen kwam er niet van. Op de boot bleek het allemaal mee te vallen. Met slechts een diepte van 10 meter (vergeleken met de 19.6 die we de dag ervoor bereikt hadden) viel er een last van mijn schouders. In tegenstelling tot in Rockingham, was het in Burns Rock wel erg kleurrijk. Heel erg oranje zelfs, dus het was eigenlijk de perfecte omgeving voor Koningsdag.

Maar na 3 dagen duiken en weinig slapen ging gisteren echt om kwart voor 9 het licht uit. En zelfs vandaag ben ik nog niet helemaal bijgekomen, dus ik ga zo maar weer naar bed.

Als allerlaatste wil ik nog even zeggen dat iedereen die gewed heeft op mijn tijd van afwezigheid in Nederland zijn winst of verlies kan gaan uitrekenen. Ik heb mijn ticket terug naar Nederland geboekt en zal op 2 juli weer gewoon op de Nederlandse bodem staan. De redenen hiervoor zijn simpel. Ik heb geen baan en het verlengen van mijn visum gaat veel geld kosten. Dus in plaats van mijzelf 7 dagen in de rondte te werken en te stressen over geld ga ik gewoon een tijdje in hotel papa en mama wonen, tot ik weer geld heb en nog wat van de wereld kan zien voor ik mijn masters ga beginnen.

Zie jullie snel weer!
XxX