Om de Kromming van de Stroom

Na een zeer saaie studieweek waar er geploeterd moest worden voor examens, dacht ik een zeer relaxt weekend te hebben. Ik was samen met Patrick naar de Botanische tuinen van Araluen geweest, waar helaas maar weinig in bloei was. Ik moet echt wennen aan het feit dat ik de winter in ga, ondanks dat de temperaturen op dit moment nog hoger liggen dat het lenteweer in Nederland. Eenmaal relaxt terug gekomen op de campus dacht ik even rustig te bekijken wat er voor de rest van het semester nog op het programma stond. Tot zo ver relaxt. De komende zes weken hebben meer deadlines dan weken, dus voor zover ik dacht dat ik het rustig aankon doen, heb ik het mooi verkeerd. Er moet gewerkt worden als ik mijn doelen hier wil bereiken. Dus zo beland je elke avond in de bibliotheek.

De bibliotheek heeft zo zijn voordelen. Het internet gebruik is onbeperkt (hier op de campus zit er 40gig per maand inbegrepen en de rest mag je lekker bijkopen). Dus in de bibliotheek zet ik heerlijk al mijn downloads aan terwijl ik lectures luister en opdrachten maak.

Omdat ik toch niet zo heel erg lang stil kon zitten, ben ik vandaag met iets nieuws begonnen: stand-up paddling by sunrise. Ja, mensen u ziet het goed, ons avondmensje staat de komende zes weken vrijwillig vroeg op op woensdag om met zonsopgang staand the peddelen op een surfboard. En het is het nog waar ook. Terwijl de zon langzaam opkwam vanachter de hoge gebouwen in het stadscentrum van Perth, deden ik en nog acht andere meiden ons best om vooral niet het water in te kieperen. Overigens is deze cursus voor ons gratis, anders had ik het natuurlijk niet gedaan. Met nog steeds geen uitzicht op een baan slinkt mijn bankrekening op het moment tot een steeds lager punt. Als ik nog geld over wil hebben voor een reis terug naar het koude kikkerland moeten de uitgaven tot het minimum beperkt worden.

Ik zou natuurlijk niet een goed avondmens zijn als ik na mijn (zeer meevallende) ochtendtraining niet meteen mijn bed in zou klimmen. Dus kan ik nu zeggen dat het echte begin van mijn dag (na mijn dutje) slecht was. Na niet meer echt te kunnen slapen stond ik op om naar het toilet te gaan. Al vanaf het begin is het slot van mijn favoriete wc instabiel, maar dat heeft me nooit tegengehouden. Misschien had ik vandaag toch die andere moeten kiezen, want vandaag kon ik er niet meer uit. Gelukkig had ik al wekenlang bedacht wat te doen als ik er niet meer uit kon - dat krijg je namelijk als je het ziet aankomen - en dus klom ik na 5 of 6 pogingen over het muurtje naar het andere toilet om vervolgens de administratie erover in te lichten. Die kwamen uiteraard niet meer bij van het lachen.

Ik wens iedereen bij deze dus een heerlijke goedemorgen, hopelijk zat jij niet vast op het toilet vanochtend en was het wc-papier niet op, of stond je niet in de file en zowel, bedenk dan maar dat het altijd erger kan.

XxX