I'm a Survivor

Met een heerlijk actieve ochtendsessie Zumba eindigde de O-Week. Wat een volle, drukke, veel dronken mensen kijken - week. Ik moet zeggen dat het lastig is om aansluiting te vinden met mensen die elke dag feesten, omdat ze dat nooit eerder hebben kunnen doen, terwijl ik mij zorgen maak om Tax File Numbers, een baan vinden en bankrekeningen openen, maar al met al heb ik me de afgelopen week prima vermaakt.

Woensdagmiddag hebben we gelaser tagd. Ik moet eerlijk zeggen, het spelletje valt me eigenlijk altijd een beetje tegen. Ik ben in totaal 200 keer geraakt en voelde er niets van, iets wat me nooit echt motiveert om harder te gaan lopen of beter te gaan schieten. 'S Avonds hadden we een quiz-night, de vragen liepen uit van kennis van de wereld (iets waar ik redelijk goed in ben) tot aan de kennis van Australische sporten (juist... wisten jullie dat er ook zoiets bestond als Australian Football - en nee.. dat is dus niet hetzelfde als American Football, Rugby of voetbal)).

Na de quiz wilde iedereen nog uitgaan. Uitgaan hier is van 20.00 tot 0.00, omdat bijna alles om middennacht al sluit. Iets wat ik als Nederlander maar moeilijk kan bevatten, bij ons begint het pas leuk te worden om 1.00. Na meerdere pogingen om van de campus te komen, kwamen we erachter dat de club waar we naar toe wilde gaan al een rij van 2 uur had (en het was al 22.00), dus tegen de tijd dat wij eindelijk binnen zouden zijn, zouden ze sluiten. Aangezien ik de dag erna een sollicitatiegesprek had en niet zoveel zin had om nog weer ergens heen te lopen, besloot ik vroeg te gaan slapen, zodat ik er op donderdag uitgerust uit zou zien.

Helaas, dacht de O-week commissie daar anders over want om half 6 's ochtends werden we allemaal ons bed uitgerukt om even flink te gaan sporten. Nu was mijn rugpijn er niet minder op geworden, dus sporten zat er voor mij sowieso niet in en dus lag ik een half uurtje later gewoon weer in mijn bed. Hierdoor had ik wel het ontbijt gemist en dus zat er niets anders op dan met een snelle sandwich naar het welkomswoord van de opleiding te gaan. Hierna werd er snel geluncht om vervolgens mijn kortste toets ooit te maken. Iedere student van Chinees en Indonesisch moet een plaatsingstest doen. Bij mij hield te toets al op na het invullen van mijn gegevens, aangezien ik verder geen enkel antwoord kon geven. Het zou ook wel raar zijn als ik als beginneling van Chinees al dingen van en naar het Chinees zou kunnen vertalen en dat ik daarbij ook de juiste karakters zou gebruiken. Ik denk dat ik langer gewacht heb in de hal voor ik de toets kon maken, dan dat ik in de zaal heb gezeten om de toets te maken. Hierdoor had ik meer dan genoeg tijd om me nog even rustig voor te bereiden op mijn sollicitatiegesprek. Ook dit was echter kort en krachtig (We willen je heel graag hebben, maar je moet 3 dagen per week beschikbaar zijn. Mijn antwoord: dat ben ik niet. Dan kunnen we helaas niets voor je betekenen, kom maar terug als je wel meer tijd hebt). En zo stond ik een kwartier later op de straat.

De donderdag werd afgesloten met een ware casino-avond. Hiervoor moesten we allemaal in gala kleding. Ik had nog zo bedacht om mijn gala-jurk in mijn tas te proppen, maar zoals het wel vaker gaat, ligt die nog gewoon in Nederland. Dus werd het qua kleding een beetje improviseren, en dat is prima gelukt. De casino-avond werd afgesloten met een veiling. Hierin heb ik twee stukken dove zeep gewonnen en een (inmiddels leeggegeten) zak rode kikkertjes.

De vrijdag begon met de danscompetitie tegen de andere colleges. En deze hebben we keihard verloren. Ik kan me verder eigenlijk niet meer zo goed herinneren wat ik vrijdag nog meer gedaan heb, dus erg veel kan het niet geweest zijn. Ik weet nog wel dat we 's avonds nog met z'n allen gesport hebben in de sporthal. Twee potjes voetbal, twee potjes basketbal en een potje trefbal en tussendoor werden we voorzien van ijs en gatorade.

Gisteren had ik helaas (of nou ja.. niet echt helaas) de bus gemist naar het strand. Ik wilde mezelf de ruimte gunnen om echt goed uit te rusten en dat was blijkbaar hard nodig. Omdat de hele dag maar weinig mensen op de campus waren, ben ik gaan fietsen en volledig de weg kwijt geraakt, maar ook weer teruggevonden. Hierdoor heb ik wel 3,5 uur op de fiets gezeten en dat voel ik nu. Gisterenavond sloten we af met en silent disco party. Zoals alle andere feestjes duurde deze ook maar tot middennacht, waardoor iedereen dus om 22.00 uur al straalbezopen is en om middennacht moeite hebben om op hun eigen benen te staan. Ikzelf ben voor het sluiten naar bed gegaan, omdat ik niet veel zin had om iedereen naar zijn/haar bed te rollen en vandaag fit genoeg wilde zijn voor de zumbales.

Overigens staan er nu heerlijke pannen op me te wachten, dus snel nog even smullen en genieten, voor het morgen echt begint.

XxX

P.s. De waarbenjij-site lag de afgelopen dagen plat, vandaar dat de blog nu pas online komt