Van boerentrut naar surfbabe (deel 1)
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
14 Augustus 2011 | Nederland, Utrecht
Vleuten, 05-08-2011
Vandaag was het dan zover, ik ga weer op vakantie. Na een jaar lang gewachte te hebben mocht ik weer een bus in. Deze keer niet om elke dag van a-b te reizen, maar om een dikke 15 uur in de bus te zitten om vervolgens in L’Amelie te blijven.
Om 16.15 stonden mijn moeder en ik op de P+R van Vredenburg Om ons heen stonden veel jongeren – het merendeel man – met koffers, slaapzakken en andere surfspullen. Een volle bus dus, tenminste, dat dacht ik. Van alle jongeren stapte er maar zes mensen in de bus waar ik ook in stapte. Om 16.45 precies reed onze bus weg, en al zwaaiend naar mijn moeder was de vakantie echt begonnen.
Een uur later gingen we de snelweg af om de laatste mensen op te pikken in Breda. Ik hoopte vurig dat er een toilet was, want dat zou mijn blaas zeer op prijs gesteld hebben. Maar helaas, er was geen toilet en zo begon deze busreis veel weg te hebben van de eerste busreis vorig jaar. Een lichtpuntje was wel, dat ik sowieso niet naast de weg hoefde te plassen, want in de hoogste nood kon je gebruik maken van het toilet aan boord.
Na ruim twee uur knijpen stopten we bij een bouwput met toilet en een uur later bij een soort foodspot. Nor een keer stoppen rond een uur of een ‘s nachts en zo hoefde ik geen gebruik te maken van het toilet aan boord.
Desalniettemin was de nachtrust ver te zoeken en toen rond vijf uur de buschauffeur ook nog begon te slingeren heb het opgegeven. Maar, na een busrit van ruim 15 uur, waren we op de plek van bestemming. Een tentenkamp op de duin, met in het zicht de Noord Atlantische Oceaan.
XxX
Vandaag was het dan zover, ik ga weer op vakantie. Na een jaar lang gewachte te hebben mocht ik weer een bus in. Deze keer niet om elke dag van a-b te reizen, maar om een dikke 15 uur in de bus te zitten om vervolgens in L’Amelie te blijven.
Om 16.15 stonden mijn moeder en ik op de P+R van Vredenburg Om ons heen stonden veel jongeren – het merendeel man – met koffers, slaapzakken en andere surfspullen. Een volle bus dus, tenminste, dat dacht ik. Van alle jongeren stapte er maar zes mensen in de bus waar ik ook in stapte. Om 16.45 precies reed onze bus weg, en al zwaaiend naar mijn moeder was de vakantie echt begonnen.
Een uur later gingen we de snelweg af om de laatste mensen op te pikken in Breda. Ik hoopte vurig dat er een toilet was, want dat zou mijn blaas zeer op prijs gesteld hebben. Maar helaas, er was geen toilet en zo begon deze busreis veel weg te hebben van de eerste busreis vorig jaar. Een lichtpuntje was wel, dat ik sowieso niet naast de weg hoefde te plassen, want in de hoogste nood kon je gebruik maken van het toilet aan boord.
Na ruim twee uur knijpen stopten we bij een bouwput met toilet en een uur later bij een soort foodspot. Nor een keer stoppen rond een uur of een ‘s nachts en zo hoefde ik geen gebruik te maken van het toilet aan boord.
Desalniettemin was de nachtrust ver te zoeken en toen rond vijf uur de buschauffeur ook nog begon te slingeren heb het opgegeven. Maar, na een busrit van ruim 15 uur, waren we op de plek van bestemming. Een tentenkamp op de duin, met in het zicht de Noord Atlantische Oceaan.
XxX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
